maandag 19 mei 2014

Bionisch horen (11) - Ups en downs

Pieken en dalen (Bron: Audiologieboek.nl)

De eerste week na mijn aansluiting ging alles als een speer! Na de eerste inregeling op 5 mei kreeg ik nog geen gerichte oefeningen mee. Ik heb samen met mijn echtgenoot zelf wat oefeningen bedacht: toononderscheiding op piano en drumstel, naar Nederlandstalige tv-programma's met ondertiteling gekeken en proberen te onderscheiden wat er gezegd werd, oefeningen met kleine woordjes met mijn echtgenoot. Ik hoorde al snel enkele geluiden en kon mijzelf op een gegeven moment ook alweer verstaan als ik langzaam sprak. De spraak klonk echter erg blikkerig. Ook zat ik al snel op de maximale geluidssterkte van de ingestelde stroomsterkteprogramma's. Ik was dan ook zeer verbaasd, maar dolblij!


Vorige week had ik een bespreking met zes mensen. Gezien de vorderingen van de eerste week van de revalidatie dacht ik: ik ga daarnaartoe, allereerst om de mensen eens weer te zien en ook als testcase voor mij om na te gaan of ik dergelijke besprekingen alweer trek. Welnu, dat bleek van geen kanten te lukken! Ik kwam dus weer heel hard op de grond terecht en lag na terugkomst de hele middag op apegapen op de bank. Dus weer teveel van mijzelf gevergd. Een valkuil van mij: mijn geest wil meer dan ik fysiek kennelijk aankan. En een andere valkuil is mijn ongeduld... Uit deze ervaring blijkt maar weer dat ik nog een hele lange weg te gaan heb, voordat ik mij weer met goed fatsoen in sociale settings kan begeven...

Na de eerste week kreeg ik ook het gevoel dat er wat stagnatie optrad. Alles klinkt ontzettend blikkerig, met een monotoon geluid. Hoge tonen kan ik al wel redelijk tot goed van elkaar onderscheiden. Bijvoorbeeld de verscheidenheid aan vogelgeluiden, enkele huishoudelijke apparaten, de hoge tonen van de piano en de bekkens van het drumstel van mijn zoon. Daaronder, zowel de midden- en lage tonen kan ik nog helemaal niets van elkaar onderscheiden. Midden- en lage tonen neem ik als blikkerig waar, in eenzelfde toon, als één monotone brij. Dat geldt onder andere voor stemmen in de kamer en op tv, stemmen die ik niet kan beoordelen of die van een man of van een vrouw afkomstig zijn. De midden- en lage tonen van de piano en de trommels van het drumstel klinken ook allemaal hetzelfde. Doordat alle midden- en lage tonen in één en dezelfde toon bij mij binnenkomen, dreunt die toon 's avonds nog lang na in mijn hoofd als ik mijn CI uit doe voor het slapen. Erg irritant!

Daar liep ik een paar dagen mee rond. Uiteindelijk heb ik vorige week een mail naar de audioloog gestuurd met het verzoek om meer lage tonen in te regelen, zodat alles iets natuurlijker gaat klinken en de constante dreun in mijn hoofd gaat verdwijnen. Ik weet dat een CI anders klinkt dan een hoortoestel, maar naar mijn gevoel moet variatie in toonhoogte toch een haalbare kaart zijn bij het inregelen. De volgende dag kreeg ik een reactie dat ik tussentijds, op 27 mei, voor opnieuw inregelen langs kan komen. Dat is weliswaar niet van vandaag op morgen, maar wel anderhalve week eerder dan de oorspronkelijke afspraak van 6 juni. Dat scheelt allicht!

Ik moet dus nog een week door met de huidige inregeling en probeer er met mijn eigen oefeningetjes nog zoveel mogelijk uit te halen. Oefeningen in spraakverstaan zijn de volgende te nemen stap.

Ondertussen geniet ik in de tuin met dit mooie weer van de verschillende vogeltjes. Zo'n verscheidenheid heb ik lange tijd niet waargenomen!




4 opmerkingen:

  1. Dag Wies, ik geloof dat je wat teleurgesteld was met het resultaat van je CI maar het vraagt echtwel heel wat tijd (half jaar tot één jaar) voor je het maximum uit je CI gehaald hebt. Daarom heb je in heb je in het begin bijna maandelijks een fitting. Ik word nu nog één maal per jaar gefit. In het begin klonk bij mij ook alles heel blikkerig maar dat verdwijnt wel na een tijdje. En wat betreft die sociale settings weet ik niet als dat ooit helemaal zal lukken. Ik heb mijn CI nu bijna 4 jaar en ik ging vrijdagavond naar de vrouwenavond (zo'n 100-tal vrouwen samen) in de refter van een school en als iedereen dan aan het praten is is dat nog altijd verschrikkelijk voor mij. Ik kan dan alleen maar met de persoon die naast mij zit praten en dan ook nog met veel moeite. Dan ben ik blij dat ik ook kan liplezen. De omgeving is ook belangrijk bij het horen want in die refter was het heel groot met veel ijzeren tafels en overal glas en een stenen vloer en heel groot en dat heeft veel weerkaatsing bij het horen. Ik heb het in iedere omgeving altijd lastig om te kunnen horen. Als ik er een paar keer geweest ben gaat dat beter. Het best van al hoor ik thuis in mijn appartement omdat ik daar het meest ben. Gisteren ben ik dan naar een memorialconcert geweest voor mijn overeden ex-man en op het terras gezeten an een café (met ongeveer) 50 mensen en op de achtergrond muziek en dan is dat ook zeer moeilijk voor mij. Dan kan ik ook alleen maar praten met de persoon naast mij. En als ik die persoon ken en al een paar maal heb horen spreken lukt het ook beter. Als ik dan thuiskom ben ik ook heel vermoeid ook 's anderendaags nog door het teveel aan lawaai gedurende een paar uur. Zo zie je maar weer dat een CI geen wondermiddel is. Ik ben soms ook wel eens gefrusteerd zoals gisteren want dan denk ik ik zal met al mijn vrienden en vriendinnen kunnen praten maar dat is dan niet het geval. Ik wil je zeker niet ontmoedigen want het is al mooi dat we weer kunnen horen maar zoals vroeger wordt het nooit meer. Ik wens je verder nog het beste met je revalidatie. Veel liefs xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het vraagt geduld oefening en uithoudingsvermogen..... ik denk dat het trainen van geduld enzo de grootste uitdaging is/wordt.... maar hou vol het gaat vast goed komen.....

    groet Herman

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Onvoorstelbaar dat je na de eerste week al ging testen of je een bespreking met zes mensen kon volgen. Je kunt wel van alles willen, maar revalidatie vergt tijd. Het brengt me op een idee voor een volgende uitvoering van een CI: met een geduld-chip ;-)
    Hartelijke groeten,
    Irene

    BeantwoordenVerwijderen
  4. mike Een CI is allen een goede hulp het duut wel 1/2 jaar voor dat u kan goed om gaan met jouw nieuw CI rustig aan het komt goed .

    BeantwoordenVerwijderen