Bionisch horen (19) - Het zwaard van Damocles

Het zwaard van Damocles (Bron: www.kunst-en-cultuur.infonu.nl)

Door mijn gehoorverlies, energieverlies en mentale gesteldheid geraakte ik in september 2013 in de ziektewet. In die periode zat ik middenin het selectietraject om voor een CI in aanmerking te komen. Vervolgens op 12 maart van dit jaar mijn operatie en op 5 mei mijn aansluiting en de start van mijn revalidatie.

De revalidatie is intensief, energieverslindend, duurt inmiddels een halfjaar en volgens mijn behandelaars gaat er nog wel een hele tijd overheen voordat ik helemaal gerevalideerd ben. Het zwaard van Damocles dreigt echter op mij neer te dalen. Wat is er aan de hand?

Het UWV verklaarde mij een jaar nadat ik in de ziektewet terechtkwam, weer voor 32 uur arbeidsgeschikt, en beweerde dat ik -theoretisch gezien- minimaal 65% van mijn laatstverdiende loon kon verdienen. Met als gevolg dat ik eind oktober uit de ziektewet werd gezet, met nare gevolgen voor mijn inkomsten. En dat terwijl ik nog middenin de revalidatie zit

In de afgelopen maanden voerde ik twee keuringsgesprekken met het UWV, Het eerste met een verzekeringsarts, het tweede met een arbeidsdeskundige. Ter ondersteuning bij beide gesprekken mobiliseerde ik enkele hulptroepen: een goede kennis en een schrijftolk. De kennis ondersteunde mij inhoudelijk en de schrijftolk tikte op een laptop wat er door mijn gesprekspartners werd gezegd, zodat ik door mijn slechte gehoor niets van het gesprek hoefde te missen.

De verzekeringsarts werkte half augustus tijdens het eerste gesprek met een standaard vragenlijst waarop ze als een robot dingen afvinkte. Ze gaf mij echter onvolledige informatie, bleek naderhand. Met desastreuze gevolgen voor het tweede gesprek, op 2 september met een arbeidsdeskundige. De arbeidsdeskundige vond dat ik wel weer 32 uur -zoals in mijn laatste dienstverband- kon werken. Ze ging echter geheel voorbij aan het feit dat ik veel tijd en energie in mijn revalidatie steek, waardoor mijn verdiencapaciteit zoals de verzekeringsarts zich die voorstelde, helemaal niet gehaald kan worden. Met andere woorden in UWV-terminologie: het onderwerp 'urenvermindering' voor werk als gevolg van de benodigde tijdsinvestering in mijn revalidatie, was in het gesprek met de verzekeringsarts helemaal niet aan de orde geweest.

Dat was schrikken! Wat nu? Ik mocht naar de verzekeringsarts bellen om hier navraag naar te doen. Maar: ik kan niet meer telefoneren en als het goed is, zouden ze dat bij het UWV inmiddels toch moeten weten?? De kennis die mij begeleidde bij de gesprekken informeerde daarom telefonisch bij de verzekeringsarts wat 'urenvermindering' in dit verband inhield. 'Urenvermindering' heeft te maken met het aantal uren dat je besteedt aan je revalidatie. Bijvoorbeeld: als ik 14 uur per week nodig heb voor mijn revalidatie, betekent dit dat ik die uren niet kan werken. Dan kan ik geen 32 uur werken maar hooguit 18 uur. Dit heeft consequenties voor mijn verdiencapaciteit, die maatgevend is om al dan niet in aanmerking te komen voor een verlenging van mijn ziektewetperiode, waarin ik de kans krijg om helemaal aan mijn herstel te werken. Om voor urenvermindering in aanmerking te komen, zijn verklaringen van mijn behandelaars nodig. Mijn begeleider kreeg de dag na het gesprek van de verzekeringsarts door de telefoon te horen dat ik die verklaringen alsnog toe mocht sturen.

Direct na thuiskomst van dat gesprek stuurde ik een mail naar het ziekenhuis met de vraag of ik een verklaring van de audioloog kon krijgen. Die verklaring kreeg ik na een paar dagen per post toegestuurd. Op 10 september ging ik voor een consult naar mijn huisarts en vroeg hem ook om een verklaring. Die gaf hij mij meteen, zonder enige vorm van discussie. Beide verklaringen bracht ik diezelfde middag hoogstpersoonlijk naar het UWV, zodat ze deze aanvullende informatie konden meewegen in het schrijven van hun beschikking.

De beschikking die op grond van beide gesprekken zou worden opgemaakt, zou ik medio september -dus 15 of 16 september- ontvangen, werd mij gezegd, Maar wat gebeurde er? Op 11 september kreeg ik de beschikking van het UWV, gedateerd 10 september, al op mijn deurmat. Ze hadden de verklaringen dus helemaal niet meegewogen in die beschikking. Ik kreeg die beschikking veel te vroeg, want de afspraak was namelijk medio september. Misschien wat raar uitgedrukt, maar ik voelde mij behoorlijk beetgenomen...

Zoiets kon ik natuurlijk niet over mij heen laten gaan. Daarom schreef ik met hulp van een goede vriend een bezwaarschrift, waarin ik -refererend aan de verklaringen van mijn behandelaars- uitvoerig uiteenzette waar mijn bezwaren -zowel van inhoudelijke als van procedurele aard- op waren gestoeld. Dat bezwaarschrift leverde ik op 25 september persoonlijk bij het UWV af.

Op 20 oktober jl. vond een hoorzitting over mijn bezwaarschrift plaats met een arts 'Bezwaar en beroep', tevens verzekeringsarts. Mijn hulptroepen waren ook weer paraat. Voor deze arts was duidelijk dat ik door het tijdsbeslag voor de revalidatie en mijn zeer lage energieniveau echt nog geen 32 uur kan werken zoals in mijn laatste dienstverband. Hij paste mijn dossier op zijn bevindingen uit ons gesprek aan.

Het aangepaste dossier wordt weer beoordeeld door een arbeidsdeskundige, een andere dan de eerste arbeidsdeskundige. Binnen 1 à 2 weken na de hoorzitting zou ik bericht van het UWV ontvangen, zo werd mij beloofd. Deze termijn is echter al twee weken verstreken...

Wordt de beschikking ingetrokken en/of herzien, dan heb ik met mijn bezwaarschrift bereikt wat ik wilde bereiken: meer tijd om aan mijn herstel te werken. Maar blijft het UWV bij deze beschikking, dan moet ik kijken wat ik daartegen nog aan juridisch geschut in stelling kan brengen.

Ik wacht inmiddels al twee weken met spanning af wat voor bericht ik krijg. Ik heb geen idee of dit een goed of een slecht teken is...

Tot slot een tip voor degenen die in een vergelijkbare situatie zitten of terecht dreigen te komen. Als de periode van je ziektewetduur aan zijn einde begint te komen en je voorziet dat je revalidatieproces nog niet volledig afgerond is, neem dan tijdig contact op met het UWV om dit te bespreken. Zorg ervoor dat je nog vóór de oproep voor het eerste keuringsgesprek onderbouwing hebt van je behandelaars zodat de contactpersoon van het UWV niet alleen op jouw verhaal af hoeft te gaan in hun oordeel.