Andere werelden (1)

 

 

Het vinden van een nieuwe baan is, zeker in deze tijd, 'a hell of a job'. Het is zoeken naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg en heb je 'm eenmaal gevonden, dan komen er honderden vliegen op hetzelfde hoopje stroop af. De kans dat je doordringt tot de volgende ronde is -alle sollicitatietips ten spijt!- dan ook zeer gering. Bij tijd en wijle om moedeloos van te worden.

Om het sollicitatiechagrijn na alle mislukkingen het hoofd te bieden en mentaal op de been te blijven, begon ik twee jaar geleden met vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk in een werksoort waarmee ik weer een boterham wil verdienen: tekstschrijf- en redactiewerk. Hiermee laat ik zien dat ik maatschappelijk actief ben, mijn vaardigheden blijf ontwikkelen en -last but not least!- nieuwe mensen leer kennen en daarmee mijn netwerk uitbreid.

Mijn verschillende vrijwillige schrijfklussen hebben een zeer welkom bijeffect. Ik verplaats mij in onderwerpen en werelden van zeer uiteenlopende aard, wat ik als een persoonlijke verrijking ervaar.

Mijn eerste vrijwilligersjob was webredacteur bij het project 'Signaal', een samenwerkingsproject tussen de zeven landelijke belangenorganisaties voor doven en slechthorenden. Signaal streeft naar een samenleving die ook voor doven en slechthorenden toegankelijk is. Door het schrijven van berichten, het plaatsen van deze berichten op de website en het regelmatig samenstellen van digitale nieuwsbrieven hielp ik de projectleider om de positie van doven en slechthorenden onder de aandacht van beleidsmakers te brengen om deze positie te verbeteren. Doven en slechthorenden zijn namelijk op verschillende fronten een totaal vergeten groep. Om een voorbeeld te noemen: bij veel bedrijven en instanties (UWV en Belastingdienst!) is contact nog steeds alleen per telefoon mogelijk. Een 'mission impossible' voor veel doven en slechthorenden...! 'Signaal' kwam tegen dergelijke misstanden in het geweer en heeft al enkele opmerkelijke resultaten geboekt: brochures met tips aan artsen en ziekenhuizen om beter met doven en slechthorenden te communiceren, stevig lobbyen voor toegankelijke telefonie voor doven en slechthorenden, zorgen voor bereikbaarheid van het alarmnummer 112 en nog enkele andere aandachtspunten om doven en slechthorenden beter in onze maatschappij te kunnen laten functioneren. Een aantal verbeterpunten is of wordt inmiddels gerealiseerd, maar er is nog heel veel werk aan de winkel!

Het project duurde tot januari 2013, zodat daarna mijn functie kwam te vervallen. Het project is daarna in sterk afgeslankte vorm voortgezet, samen met een project voor ondertiteling van Nederlandstalige tv-programma's onder de naam 'Toegankelijkheid en Ondertiteling'.

Voor mij als ernstig slechthorende was dit een ware eyeopener, ik wist voordien helemaal niet van het bestaan ervan. Door deze klus heb ik mijn netwerk met veel voor mij relevante mensen uitgebreid.

Verder bemoei ik mij actief met onze wijkkrant en wijkwebsite. Ik woon in een wijk met een markante geschiedenis. Mijn huis staat op het eerste uitbreidingsgebied van de Rotterdamse haven op de zuidoever van de Nieuwe Maas. Uit pure nieuwsgierigheid lees ik veel over deze geschiedenis en schrijf daarover in onze wijkkrant en op onze wijkwebsite.

Tijdens de research voor deze artikelen kom ik terecht in een wereld van havenbaronnen, schepen, kranen, werkvolk, sissende stoomtreinen, smerige fabrieken, op- en overslagloodsen. Een wereld van alles wat maar rondschuimt in de fascinerende, maar schrijnende geschiedenis van de ontwikkeling van de haven, spoorwegen en industrie aan het einde van de 19e en begin van de 20ste eeuw in de Rotterdamse wijk Feijenoord. Van het vroegere veenweidegebied in een uitgestrekt polderlandschap is niets meer over.

Door een stukje op onze wijkwebsite kwam ik in contact met iemand die mij bij de Stichting 'Ons Rotterdam' introduceerde. Dat is een stichting die de Rotterdamse geschiedenis voor een breed publiek toegankelijk maakt. Voor het gelijknamige tijdschrift dat de stichting uitgeeft, schrijf ik nu ook artikelen over de geschiedenis van Rotterdam-Zuid.

Maar het is niet alleen het verleden van de wijk waar ik mij mee bezig houd. De bewonersvereniging van onze woonbuurt, Stadstuinen, geeft drie keer per jaar een wijkkrant uit. Hierin worden de bewoners geïnformeerd over allerlei zaken die zich nu in de wijk afspelen. Samen met een enthousiast redactieteam vul ik de inhoud van de krant. Ik voer de hoofd- en eindredactie.

De wereld van slechthorenden en die van het heden en verleden van mijn woonwijk zijn twee hele uiteenlopende werelden die mijn horizon hebben verbreed. Het ontdekken van nieuwe werelden en nieuwe mensen geeft mij de nodige positieve energie om mijn zoektocht naar een nieuwe broodwinning weer voort te zetten!

In een volgend blog schrijf ik over enkele andere werelden die ik door mijn vrijwillige schrijfwerk heb ontdekt.